Bugün günlerden krocanlamaca... Üst üste bu şarkıyı dinliyorum , dinliyorum, dinliyorum... Üstelik hüzünlü de değilim. Krocan halimden de bir o kadar mutluyum .
Sevmek... Ne güzel bir duygu... Unuttuğum, özlediğim, tamam itiraf korktuğum da... :) Ama güzel be... Bu şarkı hüzün ve acı içerse de bana hissettirdiği şu.. Şu dediğim ne ? Evet evet AŞK AŞK AŞK :)
Acı çekmekten ya da yanlış anlaşılmaktan korktuğun için duygularını prangalı yaşamak zorunda hissetmek, hem de onca yıl... Evet... Cıvıl cıvıl, konuşkan, kımıl kımıl eski haline rağmen; susmak, susmak , susmak... Dudaklarına gelen sözcükleri her seferinde geri yutkunmak ve kuyruğu kendince dik tutmak :P ... O kadar ki... Kahkahalarını dahi prangalaman... Aman yanlış anlaşılmasın... Ve kalan tek şeye 'kendine' izin vermek... Yani etrafına minik minik gülücükler saçabilmek... İyi bari ona izin varmış. O da olmasa , yaniiii..... Teşekkür mü etsek kendimize bu izin için napsak?
Neyse şu şarkıya devam, hadi... Gerçekte hayatımızda aşk yoksa da, bari müziğin bizi soktuğu hayal dünyamızda olsun. Hem de en güzeli en dolu dolusu en en musmutlusu en ponçiği olsun. :)))) O da yasak olmasın değil mi ama :)
TUTUŞMUŞUZ BERABER
Benim çoktan günüm belli
Hem annem hem babam sendin
Böyle ufalanma merhem elindeydi
Dökülemedi inan dilimden
Susuyorsam bir bildiğimden
Sevdiğimden, gördüğümden
Gidiyorsam çok sevmekten
Yanmaktan, ölmekten
Dökülemedi inan dilimden
Susuyorsam bir bildiğimden
Sevdiğimden, gördüğümden
Gidiyorsam çok sevmekten
Yanmaktan, ölmekten
Boynu büküp gittin içe sinip de
Ayağımdan kaydı gitti
Toprağım sendin, depremim de
Dökülemedi inan dilimden
Susuyorsam bir bildiğimden
Sevdiğimden, gördüğümden
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder